Toen we gisteravond naar bed gingen was er nog een hoop politie in de straat en cirkelden de politiehelicopters boven ons... Vanmorgen bij het nieuws kwam al de foto van de vermoedelijke dader en kreeg ik ook via een noodbericht op mijn telefoon een signalement door... Snap nog steeds niet waar die berichten vandaan komen.... Maar zo zie je maar hoe dichtbij het was.. We hebben al genoeg beleefd zo.

Maar vandaag dus 30 jaar getrouwd. De regen kwam vanmorgen met bakken uit de lucht. Gelukkig waren we voorbereid en hadden we gisteren nog 2 paraplu's gekocht die we vandaag dus hard nodig hadden. Maar het heeft ook wel weer wat alle New Yorkers op weg naar hun werk met een paraplu met af en toe een maffe toerist hetzij met een pluutje of met zo'n doorzichtige regencape. We liepen dus weer om half 9 buiten op weg naar de boot die om 10 uur zou vertrekken. Gezien het weer vonden we dit wel nuttig... Met kletsnatte voeten want de plassen blijven behoorlijk staan waren we een kwartier voor tijd bij de boot... mede door het weer denken wij was het lekker rustig.. Het was een leuke tocht die ons langs alle hoogtepunten bracht.

Met toch nog vermoeide benen van gisteren en de ochtend zijn we met een yellow cab van de boot naar ground zero gegaan. Toen we daar kwamen is het toch wel iets bizars zeker omdat het vorige week allemaal weer uitgebreid op tv was geweest en nu loop je daar. Indrukwekkend monument met al die namen. In een naam zat een roos geklemd, kippenvel moment. daarna naar het memorial museum... Man man ongelooflijk hoe iedereen daar ingetogen rondliep. Zo druk als zeker de Amerikanen kunnen zijn, zo rustig op het stille af was het daar. Je ziet daar nog originele stukken van het gebouw, je hoort bandopnames ziet foto's maar ook persoonlijke bezittingen van slachtoffers. Heel indrukwekkend wat je zeker niet mag missen als je hier bent.

Vandaar toch maar weer de benenwagen genomen naar het meatpack district waar je over een oud treinviaduct door de stad loopt onwijs groen: eigenlijk een smal park.

En na onderweg ergens gegeten te hebben waar we langs de plek van de explosie weer liepen op weg naar het hotel viel ons op hoeveel politie nog op die plek, maar ook hoeveel reportage wagens. We hoorden daar ook dat de dader inmiddels was opgepakt. hetgeen duidelijk ook bleek omdat voor ons hotel ook alle politieauto's verdwenen waren... En zo weer een lange dag buiten gemaakt met volgens Paul zijn teller bijna 20.000 stappen en 19 kilometer.

Morgen gaan we fietsen, want het wordt weer een mooie dag en dan shoppen want door al dat lopen hadden we daar de puf niet voor.